Siyavuş Novruzov: Əgər Heydər Əliyev gəlməsəydi, Surət onların hamısını dar ağacından asacaqdı
Yeni Azərbaycan Partiyası İcra katibinin müavini, Milli Məclisin deputatı Siyavuş Novruzov “Media forum” saytının suallarını cavablandırıb.
- 15 il öncə Azərbaycan Xalq Cəbhəsinin 10 illik yubileyində iştirak etmişdiniz. YAP bu həftə AXC-nin 25 illik yubileyinə dəvət olunmuşdu?
- Siyasi partiyalar əvvəllər təşkil etdikləri müxtəlif tədbirlərə bir-birini dəvət edirdilər. Yalnız Müsavat Partiyası istisna idi, yerdə qalan partiyalar tədbirlərinə, xüsusən də yubiley mərasimlərinə başqa siyasi partiyaların təmsilçilərini də çağırırdılar. YAP-ın nümayəndələri dəfələrlə Milli İstiqlal, Sosial Demokrat partiyalarının tədbirlərinə qatılmışdılar. O zaman partiyaların sayı da indiki qədər çox deyildi, amma bir neçə partiya vardı ki, YAP onların dəvətini yerə salmırdı, tədbirlərinə gedirdik. Biz də onları tədbirlərimizə dəvət edirdik.
AXCP-yə Əbülfəz Elçibəy rəhbərlik etdiyi dövrdə YAP bu partiyanın dəvətlərini qəbul edirdi, tədbirlərinə gedirdik. AXC-nin yaradılmasının 10 illiyinə həsr olunan tədbirə YAP da dəvət olunmuşdu. O vaxt Şəhriyar adına mədəniyyət evində keçirilən yubiley mərasimində YAP-ın qərarı ilə iştirak etmişdik. Tədbirə mən və Səyyad Aran qatılmışdıq. O dövrdə mən YAP-ın təşkilat şöbəsinin müdiri idim, Səyyad Aran isə ideologiya şöbəsinin müdiri idi və yubileydə YAP-ı təmsil etmişdik.
Elçibəy dünyasını dəyişəndən sonra Xalq Cəbhəsində qarşıdurma, parçalanma yarandı, partiya bir-birini qəbul etməyən, müxtəlif məsələlərdə bir-birini ittiham edən qruplara bölündü, ayrı-ayrı şəxslərin əlinə keçdi. Bunun nəticəsində həmin siyasi ənənələri məhv olub getdi. Vaxtilə münasibətlər belə idi ki, siyasi mübarizə öz yerində qalırdı, heç kim digərini siyasi mübarizədən çəkindirmirdi, amma bir-birimizi müxtəlif tədbirlərə dəvət edirdik, görüşürdük, dəyirmi masalarda müzakirələr aparırdıq. Təəssüflər olsun ki, bu gözəl ənənələrə son qoyuldu və siyasi münasibətlər şəxsi qərəz və intriqa üzərində qurulmağa başlandı. YAP AXC-nin 25 illik yubileyinə dəvət olunmamışdı. Əgər dəvət olsaydı, partiya rəhbərliyi bunu müzakirə edib müvafiq qərar çıxaracaqdı.
- Ölkədə bir çox məsələ ilə yanaşı siyasi qüvvələr arasında münasibətləri tənzimləməkdə də hakimiyyətin üzərinə böyük məsuliyyət düşür. İndi müxalifət YAP-ı tədbirlərinə dəvət etmir. Niyə müxalifətlə münasibətləri bu həddə qədər gərginləşdirmisiniz?
- Hakimiyyət siyasi münasibətlərin normal olması üçün kifayət qədər addımlar atır. Amma elə məsələlər var ki, bizdən asılı deyil. Elə partiya var ki, səkkiz yerə parçalanıb, yerində neçə-neçə partiya yaranıb. Hamısı da ideyanın, ideologiyanın, təşkilatın strukturunun onda olduğunu, partiyanın qanuni varisi özü olduğunu iddia edir. Belə bir vəziyyətdə kiminlə dialoq aparmaq sualı ortaya çıxır. Hansını tədbirə dəvət edək, hansının tədbirinə qatılaq?
YAP müxtəlif tədbirlər keçirir. O cümlədən, Asiya ölkələrinin siyasi partiyalarının toplantısını keçirmişik. Bütün tədbirlərimizə parlamentdə təmsil olunan və parlamentdən kənarda qalan partiyaları dəvət etmişik. Lakin onlardan bəziləri dəvətimizi yerə salıb. Əslində, bunun səbəbləri bizə yaxşı məlumdur. Bəzi müxalifət partiyalarının daxilində ciddi qarşıdurma var. Şəxslərin maraqları toqquşur, bir-birinin mənafelərinə zidd fəaliyyət göstərirlər. Onlar hakimiyyətə qarşı istənilən məkrli addımı atmağa hazır və qadir insanlardır.
Bütövlükdə götürdükdə vaxtilə xalq hərəkatında Azərbaycanın bütün vətəndaşları iştirak edirdilər. Sonradan xalq hərəkatı təşkilatlanmağa başladı və AXC yarandı. 25 illik yubiley ərəfəsində vaxtilə xalq hərəkatında iştirak etmiş insanların müsahibələrini oxuyuruq. Onların əksəriyyəti də deyirlər ki, Xalq Cəbhəsinin yaranması xalq hərəkatının parçalanmasına xidmət edən addım oldu.
Azərbaycan hakimiyyəti siyasi münasibətlərin sivil formada qurulması üçün əlindən gələni edir. Amma qarşı tərəf buna hazır deyil.
- 1999-cu ildə AXC-nin 10 illiyi şəhərin mərkəzində yerləşən Şəhriyar adına mədəniyyət evində keçirildi. 15 il sonra isə AXC-nin 25 illik yubileyini keçirmək üçün Bakının ucqarında yerləşən qəsəbənin mədəniyyət evi ayrıldı. Hakim partiyanın nümayəndələri də tədbirə qatılmır. Bunu son 15 il ərzində Azərbaycanda demokratiyanın, siyasi azadlıqların və münasibətlərin hansı istiqamətdə getdiyinin göstəricisi saymaq olar?
- Xeyr, mən bunu göstərici saymıram. Bəzən insanlar məsələləri düzgün qiymətləndirmir və yanlış şərh edirlər. Partiyaların tədbir keçirməsi üçün yer tapmaq məsələsi son zamanlar tez-tez müzakirə olunur. Müsavat Partiyası da bunu tez-tez hallandırır, guya qurultay keçirmək üçün yer tapmırlar. Hamı bilməlidir ki, Azərbaycanda, o cümlədən paytaxt Bakıda tədbir keçirmək üçün müxtəlif yerlər var. Həmin yerlərin bir hissəsi Mədəniyyət və Turizm Nazirliyinin balansındadır: teatrlar, mədəniyyət evləri, klublar... Bir hissəsi isə özəl müəssisələrdir: restoranlar, şadlıq evləri, otellər və sair. Bakı Şəhər İcra Hakimiyyətinin balansında isə çox az sayda yer qalıb. Çünki bu müəssisələrin əksəriyyəti özəlləşdirilib. Şəhərin mərkəzində yerləşən və Bakı Şəhər İcra Hakimiyyətinin balansında olan klub, mədəniyyət evi, saray yoxdur ki, onu tədbir keçirmək üçün partiyalara təklif etsinlər. Bir zamanlar Şəhriyar adına mədəniyyət evi Bakı Şəhər İcra Hakimiyyətinin balansında idi. Partiyalar müraciət edən kimi oranı tədbir keçirmək üçün ayırırdılar. Amma ondan əvvəl həmin yer Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinə məxsus olub. 1992-ci ildə Müsavat Partiyası binanın bir hissəsini zəbt etmişdi və yalnız klub hissəsi meriyanın balansında qalmışdı. Bir neçə il əvvəl Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi iddia qaldırdı və Şəhriyar adına mədəniyyət evi də daxil olmaqla bina bütövlükdə nazirliyin balansına qaytarıldı. İndi ora MTN-in mədəniyyət evi kimi fəaliyyət göstərir.
Bakı Şəhər İcra Hakimiyyətinin balansında yalnız paytaxtın müxtəlif rayonlarında yerləşən mədəniyyət evləri qalır. Ona görə də meriya imkanı olan yerləri partiyalara təklif edir. Əgər kiminsə bundan xoşu gəlmirsə, “Alov Qüllələri”ndə, “Four Season”, “Hilton”, “Abşeron” otellərində və başqa otellərdə yer icarəyə götürüb tədbirini keçirə bilər.
- Amma müxalifəti həmin otellərə buraxmırlar. Hətta bu yaxınlarda AXCP sədri Əli Kərimli ATƏT-in Bakıda, “Fairmont” otelində sessiyası keçirilən zaman ora görüşə getmiş, ancaq oteldən çıxarılmışdı...
- Bu, tamamilə başqa bir məsələ idi və onun cavabını vermişik. Dünyanın hər yerində tədbirlərin keçirilməsi üçün standartlar var. Məsələn, mən Azərbaycanın NATO Parlament Assambleyasında üzvüyəm və müxtəlif tədbirlərə gedirik. Tədbirdən iki ay əvvəl bizə xüsusi sorğu göndərilir ki, tədbirdə kimlər iştirak edəcək. Biz əvvəlcədən sənədlərimizi, haqqımızda məktublar göndəririk və tədbirdə iştirak edəcək nümayəndə heyəti üçün xüsusi buraxılış vəsiqələri hazırlanır. Tədbir keçirilən yerə gedirsən, pasportunu təqdim edirsən və iclasdan bir gün əvvəl qeydiyyatdan keçərək xüsusi buraxılış vərəqəsi alırsan. İclas başlanan gün tədbirin keçirildiyi zal xüsusi mühafizə olunur və səni həmin vəsiqəni pasportunla birlikdə təqdim etdikdən sonra içəri buraxırlar. Əgər buraxılış vərəqin yoxdursa, əstəğfürullah, Allahın bacısı oğlu olsan da iclas zalına daxil ola bilməzsən. Çünki bina güclü mühafizə olunur, hətta zirehli texnika da yerləşdirilir. Almaniyada, Fransada, Avropanın başqa dövlətlərində keçirilən iclaslarda bunun şahidi olmuşam. Bu da təbiidir. Dünyanın 50-dən artıq ölkəsindən tədbirə insanlar gəlir və təhlükəsizlik təmin olunur. İclas iştirakçılarının qaldıqları otelə kənar şəxslərin girişi də qəti qadağan edilir. Bütün bunlar dünyanın normasıdır. Əgər kimsə gedib iclas iştirakçıları ilə görüşmək istəyirsə, onları harasa dəvət edə bilər, oturub söhbət edərlər. Amma iclas keçirilən yerə kənar şəxsin daxil olması qadağandır. Əli Kərimli ya bilməyərəkdən, ya da qəsdən iclas keçirilən yerə gedib və oteldən çıxarılması haqqında məlumat yayılıb. Amma məsələ aydınlaşdı ki, bu, Azərbaycan hökuməti ilə bağlı olan məsələ deyil, ATƏT-tin standartlarından irəli gəlir. Biz də o standartlara əməl etmişik.
Müxalifət tədbirlərini kənarda deyil, şəhərin mərkəzində keçirmək istəyirsə, özəl müəssisələrlə, o cümlədən şadlıq evləri ilə razılığa gəlib bunu edə bilər. Biz YAP-ın sonuncu qurultayını “Buta”da keçirmişik. Orada toy, nişan, ad günü keçirilir. Biz orada qurultay keçirdik. Əvvəlcədən danışdıq, icarə haqqını ödədik, zalın tərtibatı ilə məşğul olduq, zalı qurultay keçirilməsi üçün uyğun vəziyyətə gətirdik və qurultayımızı keçirdik.
- Nə qədər icarə haqqı ödəmişdiniz?
- Təbii ki, bunun müəyyən qədər xərci var. Əvvəla, zalın tərtibatı məsələsi var, ikincisi, icarə haqqı da ödənməlidir.
- Müxalifət partiyasının “Buta”da qurultay keçirməyə gücü çatar?
- Hesab edirəm ki, müxalifətin buna maddi imkanı çatmalıdır. Çünki iyirmi ildir işləmirlər, amma rəng-ruhlarında dəyişiklik yoxdur, bahalı geyinir, bahalı avtomobillərdə gəzir, övladlarını xaricdə oxudurlar. İyirmi ildir işləməyən partiya sədri övladını xaricdə illik təhsil haqqı 100 min funt-sterlinq olan ali məktəbdə oxutdurursa və buna pul tapırsa, təbii ki, qurultay keçirməyə də pul tapar. Çünki qurultay üçün ondan dəfələrlə az vəsait tələb olunur.
- Siyavuş müəllim, hətta Azərbaycanı və Xalq Cəbhəsini sevməyənlər belə etiraf edirlər ki, bu təşkilatın sovet imperiyasının dağılmasında böyük rolu olub. Sizcə, Azərbaycan tarixində oynadığı müstəsna rola görə AXC-nin 25 illik yubileyinin daha yüksək səviyyədə qeyd edilməsinə şərait yaratmaq doğru olmazdımı?
- Mən bununla bağlı geniş açıqlama vermək istəyirəm. Tez-tez deyirlər ki, əgər Azərbaycanda mitinqlər başlamasaydı, SSRİ dağılmayacaqdı. Bu, tamamilə yanlış, kökündən yanlış, insanları aldatmağa xidmət edən fikirlərdir.
Əvvəla, Xalq Cəbhəsi ilə xalq hərəkatı ayrı-ayrı məsələlərdir. 1980-ci illərin sonu, 90-cı illərin əvvəllərində bütün dünyaya məlum idi ki, uzun illər davam edən gərgin soyuq müharibədən sonra SSRİ dağılacaq. Bunun obyektiv və subyektiv səbəbləri vardı. Obyektiv səbəblər ondan ibarət idi ki, SSRİ-nin iqtisadiyyatı getdikcə dağılırdı və inkişafı yox idi. Əhalinin yaşayış səviyyəsi aşağı idi. Ərzaq mağazalarında heç nə tapılmırdı. Ölkə öz əhalisinin tələbatını ödəyə bilmirdi. Eyni zamanda, insanların hüquq və azadlıqları əlindən alınmışdı. SSRİ rəhbərliyi korrupsiya və rüşvətxorluğa qurşanmışdı. 1982-ci ildə ölkə rəhbəri Leonid Brejnevin ölümündən sonra SSRİ-nin dağılacağı hamıya aydın idi və dağılacaqdı. Avropa və ABŞ SSRİ-nin dağılması üçün var qüvvəsi ilə çalışırdı.
Azərbaycana gəlincə, xalq hərəkatı siyasi hüquqlarla əlaqədar yaranmadı. Sonradan siyasi hüquq və siyasi tələblər ortaya qoyuldu. Azərbaycanda xalq hərəkatı Dağlıq Qarabağ münaqişəsinin başlanması ilə yaranıb. Xalq hərəkatı kortəbii şəkildə başladıqdan sonra ona doğrudan da Azərbaycanın tanınmış ziyalıları, cəmiyyət arasında qəbul olunan, hörmət edilən Bəxtiyar Vahabzadə, İsmayıl Şıxlı, Ziya Bünyadov, Anar kimi şəxslər rəhbərlik edirdi. Sonradan sovet DTK-sının öyrətdiyi və onlara xidmət edən adamlar xalq hərəkatının içərisinə daxil olaraq onu parçalayan Xalq Cəbhəsi yaratdılar. Bu gün də həmin dövrün adamlarının əksəriyyəti bu faktı birbaşa təsdiqləyir. AXC İdarə Heyətində əksəriyyət həmin DTK-ya xidmət edirdi. Xalq Cəbhəsi İdarə Heyətinin ilk tərkibini götürün, siyahıya baxın, mənim dediklərim öz təsdiqini tapacaq, bunların hamısı aydın şəkildə bəllidir. Prosesi yetişməmiş dağıtmaq sovet DTK-sının iş sistemi idi.
İndi deyirlər biz azadlıq meydanında mitinqlər keçirməsəydik, Azərbaycan müstəqil olmayacaqdı. Özbəkistan müstəqilliyini bizdən qabaq elan edib. Bu ölkədə bir dəfə mitinq olub? Yox. Qırğızıstan, Tacikistan, Moldova da bizdən əvvəldir. Hətta ittifaqdan birinci çıxan Rusiya, Ukrayna, Belarusdur. Azərbaycanı o vaxt idarə edənlərin ucbatından ölkə öz müstəqilliyini elan edənlər içərisində axırdan üçüncü-dördüncü yerdədir. Dediyim ölkələrin heç birində milli azadlıq hərəkatı da olmayıb, Xalq Cəbhəsi də yaranmayıb. Amma hər biri öz müstəqilliyini bizdən də ağrısız-acısız elan edib. Bizdə isə təxribatlar Azərbaycanın hissə-hissə işğal olunmasına gətirib çıxardı.
- Hesab edirsiniz ki, Xalq Cəbhəsi Azərbaycan siyasi tarixində heç bir müstəsna rol oynamayıb?
- Əksinə, Xalq Cəbhəsi Azərbaycanın müstəqilliyinin daha rahat şəkildə əldə olunmasına maneə törədən təşkilatlardan biridir.
- Hakimiyyətin apardığı siyasi və ideoloji təbliğat ondan ibarətdir ki, Azərbaycanda hər şey mərhum Prezident Heydər Əliyev və Yeni Azərbaycan Partiyasının adı ilə bağlıdır. Sizə elə gəlmir ki, “hər şey bizdən başlayır, biz gəldik, hər şeyi yaratdıq, biz olmasaydıq heç nə olmazdı, biz getsək hər şey dağılar, ölkə məhv olar” yanaşması sovet ideologiyasının total təbliğatına oxşayır və insanlar bu köhnəlmiş təbliğatı qəbul etmirlər?
- Yox, elə deyil. Bəziləri və Xalq Cəbhəsinin bir qolu da belə fikirlər söyləyir. Biz o vaxtkı dövrü nəzərə almalıyıq. Yeni Azərbaycan Partiyası nə vaxt yarandı? Azərbaycanda partiyalar var idi, YAP zərurətdən yarandı. Və insanlar, Azərbaycanın tanınmış ziyalıları gördü ki, Xalq Cəbhəsi ölkəyə rəhbərlik edə bilmir. Bu cür ölkə nə inkişaf edə bilərdi, nə də irəli gedə bilərdi. Bax, ona görə deyirik YAP zərurətdən yarandı.
- Bu gün vəzifəyə yalnız YAP üzvləri təyin olunur, başqa partiyanın üzvü olub vəzifə alan yoxdur...
- Bu gün insanlar kifayət qədər təcrübə toplayır, karyera yollarını keçir, sonra vəzifəyə götürülürlər. Azərbaycanda başqa partiya nümayəndələri, bitərəf olan vəzifəlilər də var. Baş nazir Artur Rasizadə, onun müavinləri Elçin Əfəndiyev, Abid Şərifov YAP üzvü deyillər.
- Onlar niyə YAP-a üzv olmurlar?
- Azərbaycanda təkpartiyalı sistem deyil ki, hamı bir partiyanın üzvü olsun. Ölkənin idarə edilməsində bütün insanlar iştirak edir. Hazırda altı-yeddi nazir, bəzi komitələrin sədrləri YAP üzvü deyillər. Eyni zamanda, bəzi rayon və şəhər icra hakimiyyətlərinin başçıları, müxtəlif dövlət vəzifəsi tutan şəxslər arasında YAP üzvü olmayanlar var.
- Onlar niyə YAP-a üzv olmurlar, partiyaya inanmırlar, yoxsa müraciət ediblər, partiya onları qəbul etməyib?
- Hər kəsin öz baxışı, dövlət idarəçiliyində öz xətti var. Bu gün Prezident onlara bu sahədə etimad göstəribsə, onlar öz işi, fəaliyyəti ilə dövlətə xidmət edirlər. Əgər işinin öhdəsindən gəlməyəcəksə, onda tamam başqası ilə əvəz ediləcək.
- Qayıdaq Xalq Cəbhəsinin xidmətlərinə. AXC hakimiyyəti dövründə rus qoşunlarının Azərbaycandan çıxarılması faktını qəbul edirsinizmi?
- Bunu cəmiyyətə elə sırıyırlar ki, gülməli çıxır. 15 müttəfiq respublikanın hansında rus qoşunu qalmışdı?
- Gürcüstanda, Tacikistanda, Ermənistanda...
- Azərbaycanda da qalmışdı da. Ermənistanda Gümrü bazasında, Gürcüstanda Axalkalakidə, Azərbaycanda Qəbələdə qalmışıdı. Bu ölkələrin sərhədlərində hər hansı qoşun qalmışdımı? Dnestryanı bölgəsini çıxsaq - Moldovada, Ukraynada, Belarusda, Asiya ölkələrində rus qoşunu qaldı? Azərbaycan müstəqilliyini əldə etmişdi. Artıq rus qoşunu burada nə etməli idi ki? Rus qoşunu hər bir müttəfiq ölkədə vardı. Bircə Tacikistan öz xahişi ilə sərhədlərini Əfqanıstanla qorumaq üçün saxladı, hələ ordusunu formalaşdırmamışdı. İmkanları zəif olan Qırğızıstandan da rus qoşunları çıxarıldı.
İndi tez-tez deyirlər ki, rus qoşunlarını Azərbaycandan Xalq Cəbhəsi çıxarıb. Əslində rus qoşunları birinci Azərbaycanın Naxçıvan bölgəsindən çıxarılıb. Bunu da Ümummilli lider Heydər Əliyev edib. Fərq isə ondan ibarət idi ki, rus qoşunları Naxçıvandan çıxarılanda bütün silah, sursat, texnika saxlanıldı. Azərbaycanın digər yerlərində olan rus qoşunları çıxarılanda isə bütün silahı, sursatı, texnikanı özləri ilə apardılar. Apara bilmədiklərini də xarab edib getdilər.
İddia edirlər ki, Xalq Cəbhəsi ordu yaradıb, ordu quruculuğunda böyük uğurlar qazanıb. Soruşmaq lazımdır ki, əgər ordu qurmuşdunuzsa, onda niyə Surət Hüseynovun kiçik bir dəstəsinin qabağında davam gətirə bilmədiniz? Niyə həmin ordu o dəstənin qarşısını ala bilmədi? Əgər ordu quldur dəstəsinin qarşısında davam gətirə bilməyibsə, ölkənin müstəqilliyi təhlükə altına düşmüşdüsə, prezident, dövlətin başqa rəhbər şəxsləri hərəsi bir tərəfdə qaçıb gizlənmişdisə, onda hansı ordudan danışırlar? Hansı ordunu qurmuşdular?
Qarabağda yerləşən iki strateji rayondan biri olan Kəlbəcər də Xalq Cəbhəsinin dövründə işğal olunub. İkinci strateji rayon olan Laçının işğalında da Xalq Cəbhəsinin separat hərəkətlərinin rolu çox böyükdür. Elə Şuşa da onların günahına görə işğal olunub.
- Sizin opponentləriniz də deyirlər ki, 1992-93-cü illərdə Azərbaycanda baş verən mənfi proseslərdə o zaman Naxçıvan Ali Məclisinin sədri olan Heydər Əliyevin böyük rolu olub, o cümlədən Surət Hüseynovun Gəncədə qiyam qaldırmasının, ölkənin başqa bölgələrində baş verən proseslərin arxasında Heydər Əliyev dayanıb, hadisələri idarə edib. Bununla razısınız?
- Qətiyyən belə bir hal olmayıb. Bu məsələlər dəfələrlə istintaq tərəfindən araşdırılıb, yoxlamalar aparılıb. Mən o zaman baş verən proseslərin birbaşa iştirakçısı olmuşam, işlərin içində olmuşam. Tam əminliklə deyə bilərəm ki, rəhmətlik Heydər Əliyev Surət adlı adam tanımırdı, tanıması da mümkün deyildi. Surətə polkovnik rütbəsi, Milli Qəhrəman adı verən Əbülfəz Elçibəy idi. Xalq Cəbhəsi Surəti prezidentin Qarabağ üzrə xüsusi nümayəndəsi təyin etmişdi, bütün qoşunları ona tabe etdirmişdi. Onu o qədər şişirtdilər ki, axırda hakimiyyət iddiasına düşdü, fikirləşdi ki, elə özüm hakimiyyətə gəlib idarə edərəm. Burda Heydər Əliyevin nə rolu ola bilərdi?
- Amma Heydər Əliyev Surət Hüseynovu baş nazir təyin etdi...
- Bu, zərurətdən və məcburiyyətdən irəli gələn addım idi. Çünki ölkədə çox ağır vəziyyət yaranmışdı. Elçibəyin hakimiyyətinin bütün hüquq mühafizə orqanları Surətə təslim olmuşdu. Surət baş prokuror İxtiyar Şirinovu, milli təhlükəsizlik nazirinin müavini Sülhəddin Əkbərovu həbs etmişdi, Prezident Qvardiyasının əsgərlərini güllələmişdilər. Onlar bir növ quru yurdda qalmışdılar. Onların hər birinin Heydər Əliyevə bir can borcu var. Əgər Heydər Əliyev gəlməsəydi, Surət onların hamısını dar ağacından asacaqdı.