Qarabağ həsrəti

Bakı:

14°C

88%

3m/s

Əlaqə

AZ RU EN

Ana səhifə / Mədəniyyət / Qarabağ həsrəti

Qarabağ həsrəti

20.11.2010 [10:48]

Vətən ilk doğuluşumda toxumlarını səpər qəlbimə. Ordan yanıb tutuşan bir qığılcım, heç zaman solmayan bir çiçək, başlayıb bitməyən bir sevgi boy verir. Vətən hər şeyim, Vətən uğrunda canımdan keçə biləcəyim tək şey. Vətən bir bağça, mənsə orda yaşayan bir çiçək. Vətən bir bayraq, mənimsə ona qatdığım tək rəng qan. Vətən bir eşq- içimdə hər zaman vardı və əsla bitməyəcək. Vətən gözlərimin qarasında. Diqqətlə baxın! Hər zaman adını eşidəndə dizlərimə cəsarət, içimə qürur duyuran Vətən! İçimdə əsla sönməyən ocaq, daima pöhrələnən ağac. Budaqlarına tutunaraq qalxdım, qovuşdum indiki halıma. Bəzən yıxıldım, amma yenə tutundum və indi ən başdayam. Vətən deyib də qürurlandığım... Amma yaralı bir Vətən. Nə qədər hökm etsəm də həyata, nə qədər üsyan etsəm də, yenə Qarabağım yad əllərdə, ermənilərin tapdağında... Kim bilir nələr çəkir Qarabağ. Gündən-günə yaşlanır qoca tarix kimi. O da üsyan edir, bəlkə... Qəfəsə düşən bir quşun azadlıq istəyən titrək səsləri kimi duyduğumuz ruzigarın səsi Qarabağın həsrət nəğməsidir, bəlkə. Hər gün günəş doğub batdığında gözləyir bizi Qarabağ. Edə bildiyi tək şey gözləməkdir... Yerə-göyə sığmır. Dəli bir nəhr kimi coşur da Qarabağ.
Bir gün bir igidin ayaq səsləri eşidildi bu müqəddəs torpaq üstündə. Yoxsa Qarabağın gözlədiyi bu idi? Bir həyəcan keçdi içindən. çiçəklər sanki gülümsədi, dağlar titrədi, torpaq hökm etdi, o an şimşəklər çaxmaq istədi, ana Vətənin qoynunda səslənən doğma addımlara. Səssizlik içinə qərq olmuş bu torpaq bir daha çalxalanmaq istədi, bir daha qərq olmamaq üçün sükunətə. İgid addımlarını mətanətlə basdı doğma yurdunun qan bağrına. O qədər əmin və cəsarətli addımlar, o qədər doğma hərarət idi ki, Qarabağ onu Vətəndən ayıran sərhədlərin yıxılacağını, qan bağlamış bağrına məlhəm olacağını düşündü. Gecə o qədər aydın, ulduzlar o qədər parlaq idi ki... İgidin gözlərində daha parlaq bir ulduz yanırdı-həsrətdə qovrulmuş Qarabağ. İgid də əsir yurdun üstünə gün doğurmuşdu bu zülmət gecədə- aşılmaz dağlar aşmış, imkansızı mümkün etmişdi-Qarabağa gəlmişdi. Qarabağa həsrətlə baxarkən qarşısına çıxan 52 faşisti sildi torpaqlarımızdan. Bir az da olsa, təmizləndi Qarabağ. Sanki rahatladı bir an da olsa, Azərbaycanın and yeri əsir yurdumuz! Bu igid Mübariz İbrahimov idi. O gün doğmuş aylı gecədə şəhid oldu igidimiz. Gözlərini yumarkən həsrətlə baxdı Qarabağına. Qarabağ yenə çarəsiz, yenə o sükunətin içinə qərq olmağa məhkum. Amma bu son deyildi. Qarabağ həsrətiylə yanan qəlblərdə Vətən eşqi çağlayır. Və bu eşqə qəhrəmanlıq yazısı qarışır: Savaş və şəhidlik türkün qismətinə yazılmış! Mübariz İbrahimov kimi. Yaddaşlara, qəlblərə, duyğulara hopur bu qəhrəmanlıq.
Əminəm ki, bir gün Mübariz kimi Azərbaycanın mərdləri, igidləri içlərində Vətən eşqi Qarabağın zəncirlərini qırmağa qalxacaqlar.
Bir gün qovuşacaq ana Vətənimizə və bir gün güləcək Qarabağ. Başında əsən yelləri qovacaq, qədərinə yox deyib azad olacaq, sevinc dolu bir qəlbə çevrilib bütün dünya azərbaycanlılarının köksündə çarpacaq Qarabağ!!!
Ayla Məmmədova

Paylaş:

Baxılıb: 1424 dəfə